Wat gebeurt er als ik na 46 jaar hoor dat mijn vader niet mijn biologische vader is?

De grond verdween onder mijn voeten.

Een grote opluchting is wat ik als eerste voelde. Tegelijkertijd té groot, onwerkelijk, niet te bevatten.

Als mijn vader niet mijn biologische vader is, …
dan is een deel van mijn familie niet mijn bloedverwant (en juist met deze familie ben ik het meest opgetrokken).

Mijn broer is mijn halfbroer

Ik heb familie waar ik nooit van op de hoogte ben geweest, ergens in de wereld.

Maar bovenal. Ik weet niet meer wie ik zelf ben.
Als ik opnieuw in de spiegel kijk, schrik ik. Wie is die vrouw?
Alles is anders.
Mijn ogen lijken donkerder. Mijn ziel voelt anders.
Ik zie een ander persoon
Maar ik ben het.

Opnieuw kennismaken ..
Met mezelf

Als ik voor controle in het ziekenhuis ben, stelt een arts aan mij de volgende vraag: ‘zijn er medische bijzonderheden in uw familie?’ Op de automatische piloot antwoord ik de vraag dat mijn vader een reumatische ziekte heeft. O nee, herstel, dat klopt natuurlijk niet. Mijn vader is niet mijn biologische vader. Dat hij reumapatiënt is, waar ik mijn leven lang rekening mee moest houden in verband met erfelijkheid, doet er niet meer toe. Althans, niet voor mij.

 

In mijn boek ‘Ontworteld’ vertel ik over deze innerlijke reis, mijn zoektocht naar mijn biologische roots en de ontdekking van een andere cultuur. Een cultuur die ook van mij is. Een persoonlijk verhaal met een missie: Iedereen heeft recht te weten waar je vandaan komt.

Share

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *

zestien − zes =